امروز به صورت غير منتظره توفيق اجباري نصيبم شد تا در كميته مبارزه با گرد و غبار سازمان حفاظت محيط زيست درجلسه اي با حضور يك هيئت عراقي شامل معاونين سازمان حفاظت محيط زيست و وزارت كشاورزي عراق به همراه تني چند از كارشناسان اين كشور در امور بيابان و بهداشت و همچنين نمايندگان وزارتخانه هاي بهداشت، وزارت امور خارجه، وزرات نيرو و وزارت جهاد كشاورزي شركت كردم. من كه به عنوان جايگزين مهندس جلالي در اين جلسه حضور پيدا كرده بودم در ابتدا به دليل اينكه در جلسه روز قبل شركت نداشتم به طور كامل شنونده بودم و حتي از اظهار نظر در مورد بعضي مسائل مطرح شده هم خودداري كردم. به مرور زمان و گذشت جلسه متوجه شدم كه بر اساس تفاهم نامه هاي قبلي كه بين ايران و عراق امضا شده، هيئت عراقي براي هماهنگي بيشتر و تبيين برنامه هاي آينده و توافق بر سر برنامه نهايي و زمانبندي در جهت مبارزه با مسائل ريز گردها كه خصوصا در تابستان گذشته براي كشورهاي حاشيه خليج فارس ايجاد مشكل كرده بود به ايران سفر كرده اند.
امروز روز جمع بندي بحثها و ارائه برنامه نهايي بود. دكتر اصيليان معاون سازمان محيط زيست درخواست كرد كه نمايندگان وزارتخانه ها در خصوص مبارزه با بيابانزايي و همچنين حل مشكل پيش آمده اظهار نظر نموده و راه حلهاي خود را به صورت تريبون آزاد اعلام نمايند. ولي آنچه كه براي من بسيار جالب بود عدم حضور يك متخصص قدر در امر مسائل بيابانزايي و مديريت بيابان و همچنين متخصص حفاظت خاك در اين جلسه بود. البته من را عملا نخودي فرض بفرماييد چون من قرار نبود كه در اين جلسه باشم و اگر هم حضور داشتم فقط جهت اطلاع بود و كسي كه به عنوان نماينده وزارت جهاد كشاورزي حضور داشت از افراد نخبه امر حفاظت خاك محسوب نمي شد.
تعجب من در آنجا بيشتر شد كه مهندس درويش كه به عنوان مجري طرح راهبردي بيابان در سازمان تحقيقات كشاورزي شناخته مي شود نه تنها در جلسه حضور نداشت كه از تشكيل جلسه هم خبر نداشت. درست است كه متوليان امور اجرايي در سازمان جنگلها و مراتع بايد به عنوان نماينده وزارتخانه در اين كميته حاضر شوند ولي آيا واقعا نبايد از جمع متخصصين و كساني كه در حوزه تحقيقات يك وزارتخانه مربوط به موضوع كميته كار مي كنند و از تمام كم و كيف قضيه باخبرند و حتي گزارشات مبسوطي از منابع ريزگردها داده اند در اين گونه كميته ها دعوت شوند؟ آيا نبايد افراد متخصص در خصوص امر مديريت بيابان از دانشگاهها در اين جلسات شركت داشته باشند؟ آيا حتي اگر با يك ديدگاه دموكراتيك تر به قضيه نگاه كنيم نبايد NGO هاي فعال در امر محيط زيست در جلسات اينگونه حضور داشته باشند و نظرات خود را ارائه دهند؟ قسمت مهم قضيه آنجا بود كه در امر بحث ريزگردها مسئله آب بزرگترين مسئله است ولي نمايندگان وزارت نيرو به خاطر مسائل سياسي اصلا صحبت نمي كردند و دكتر اصيليان هم طوري برخورد مي كرد كه انگار اصلا حضور ندارند! حقيقت امر اينجاست كه چون زورمان نمي رسد كه تركيه و سوريه را به خاطر كم كردن حقابه هاي عراق در دجله و فرات ملزم به انجام تعهدات نماييم و از ترس اينكه مبادا در مورد كرخه به خودمان گير بدهند، كل صورت مسئله را پاك مي كنيم.
آخر تا كي بايد مسائل و مصلحت انديشيهاي سياسي بايد با بازيگر سرنوشت زندگي و جان مردم باشند؟
خلاصه بعد آنكه جناب محمدي زاده سري به اين جلسه زدند و با سخنان مبسوط سياسي خود و به صورتي كاملا آمرانه مسائل و مشكلات و درخواستهاي ايران را به شكلي كه بايد اينگونه و بايد آنگونه شود مطرح فرمودند مقرر شد ظرف يك شب قضاياي مبارزه با ريزگردها توسط نمايندگان وزارتخانه ها تبيين و به صورت يك پروتكل براي فردا آماده شود. كميته اصرار زيادي داشت كه سوريه و عراق و ايران در اين زمينه همكاري كنند ولي كاملا معلوم بود كه نسبت به تركيه با احتياط بيشتري برخورد مي كنند.
خلاصه برايم خيلي هيجان انگيز بود كه در يك جلسه تخصصي شركت كرده بودم ولي عملا متخصصين آن حضور نداشتند. آيا واقعا اين حق مردم ماست كه اينگونه برايشان تصميم بگيريم و كار كنيم؟
با سلام و احترام
پاسخحذفخوشحالم از اینکه شما هم هوای گربه ها را دارید
درود بر امیر خان ...
پاسخحذفسلام . از این دوروبرا رد می شدم گفتم یه سلامی عرض کرده باشم ... نوکرتم تا چهارراه شازداحوسین
پاسخحذفکامران نرجه